Ceremoniarz, zwany jest również mistrzem ceremonii. Czym jednak są ceremonie? „Są to święte obrzędy, otaczające niby strojną szatą święte dzieło, które sprawuje w liturgii Bóg wobec swego ludu i nawzajem lub wobec swego Boga. A lepiej: <<są one zewnętrznym wyrazem i odzwierciedleniem tego świętego dzieła, podobnie jak ciało człowieka jest wyrazem i zwierciadłem jego duszy>>” (H. Ettensperger OSB). Ceremoniarz czuwa nad prawidłowym zorganizowaniem, jak i przebiegiem liturgii, wykonaniem ceremonii liturgicznych (B. Nadolski). Musi on też pamiętać, że jego funkcja służy też temu, aby wszystkie ceremonie sakralne były wykonywane pobożnie, z jak największym pożytkiem dla wiernych. Liturgia jest czymś ważnym. Jest bowiem drogą do zbawienia. Istotne jest to, aby w posłudze ceremoniarza jest to, aby bezwzględnie przygotowywał i prowadził ceremonie Mszy świętej w sposób zgodny z dokumentami, przepisami i zaleceniami Kościoła. Liturgia nie jest nigdy prywatną własnością kogokolwiek, ani celebransa, ani wspólnoty, w której jest sprawowana tajemnica” (Jan Paweł II). Można więc powiedzieć, że liturgia nie jest własnością ceremoniarza. Nie może on jej zmieniać i kształtować według własnego „widzimisię”.
Ceremoniarz nie służy tylko przy ołtarzu – prawdziwy ceremoniarz powinien służyć wszędzie i wszystkim. Cechą szczególną osoby pełniącej posługę mistrza ceremonii jest postawa służby nie tylko w liturgii, ale też i w życiu.